شعر در مورد رسوایی

شعر در مورد رسوایی ،شعر در مورد رسوایی عشق،شعر در مورد عشق و رسوایی،شعر درباره رسوایی،شعر درباره عشق و رسوایی،شعر رسوایی،شعر رسوایی عشق،شعر رسوایی عاشق،شعر رسوایی زمانه،شعر رسوایی ده نمکی،شعر رسوایی حافظ،شعر رسوایی دل،شعر رسوایی،شعر درباره رسوایی،شعر رسوای عشق،شعر در مورد رسوایی عشق،شعر عشق رسوایی محض است،شعر عشق رسوا،شعر عاشقانه رسوایی،شعر عاشق رسوا،شعر رسوایه زمانه،شعر رسوای زمانه،شعر رسوای زمانه از کیست،شعر رسوای زمانه منم دیوانه منم،شعر رسوای زمانه علیرضا قربانی،شعر رسوای زمانه منم از کیست،شعر رسوای زمانه منم،شعر رسوای زمانه،متن شعر رسوای زمانه منم دیوانه منم،شعر دل رسوا،شعر رسوای دل،شعر رسوا دل من،شعر رسوای دل شجریان،شعر رسوای دل از رهی معیری،متن شعر رسوا دل من،شعر فیلم رسوایی،شعر درباره عشق و رسوایی

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد رسوایی برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

یار بی پرده کمر بست به رسوایی ما

ما تماشایی او ، خلق تماشایی ما

رسوایی سربلندیه

اگر که لایقت بشم

هستی و آخر نمی بینم تو را

با تو کارم تا به تنهایی کشد

شعر رسوایی

طـبـل رسـوایـی زدم کـه عاشقـم !!! … اما کـسی یارم نـشد

دلـبـری ، دلـدادگـی را لایـقـم !‌!! … امـا کسـی یـارم نـشد

شعر درباره رسوایی

زن

به دامنِ باد می افتد

باد

به دامنِ زن

رسوایی

بلند می خندد !

شعر رسوای عشق

غنچه دل گروی شیدایی است

غم نادیدن تو رسوایی است

دل شیدا و غم نادیدن

شود آیا زتو کامی چیدن؟

باورت گر نشود حرف دل و گفته ی شب

راز رسوایی ما را ز خود یار بپرس

با دو پایی پیاده می گردم

طول این کوچه ها به رسوایی

شعر رسوای زمانه منم از کیست

شدی همچون دیگرانی که می آورند رسوایی

برای لذت هایشان دست میبرند به هر کاری

شعر رسوای زمانه منم

مرا از رسوایی مترسان

مرا از عریانی مترسان

مرا از ترست مترسان

مرا از عشقت مترسان

مرا از بی آبرویی مترسان

مرا از بی یاری مترسان

رسوایی هر عاشق از جانب معشوق است

“همیار”! از آنِ تو، از سوی نیاز آمد

شعر در مورد رسوایی

تو که عاشق تری از من ، مکن پنهان که پیدایی

مگر عاشق شدن اینجا، محکوم است به رسوایی

نیازی گر مرا باشد ، تو هم آن جمله خواهانی

که این رسوایی ندهم من ، به تخت پادشاهانی

شعر در مورد رسوایی عشق

دوباره بازی این روزگار،بخشیدم

شکوه باور تو در،جواب رسوایی

شعر در مورد عشق و رسوایی

چشم هایت میکشاندم به رسوایی

شهره ی شهرمیشوم به تنهایی

مثل مهتاب ساکتی ام که

نه پلنگی دارد و نه همپایی

روسری رها میکنی در باد

وغزل میشود تماشایی

حرف دل را بزن به معشوقت

تاکجا نقاب های دنیایی؟

من کیم؟خسته شاعری نتها

وتوتعبیرخواب های رویایی

کاش شبی قدم بزنم با تو در این حال

تا ته کوچه شعرهای زیبایی

تظاهر میکنم اما

به شیدایی…

نه من خو خواهدم کردش

نه عادت کرده تنهایی…

طبل رسوایی این قوم به جان باخته را

باز هم بر سر هر کوچه و بازار بزن

دستی جلو آمد و

تیرِ خلاص را زد

شعر رسوایی

چه بگویم؟ عهد دل به همه عالم رسوایی است

ناگفته این ادعا عشق بود! این چه سزایی است

دلی که به قلم شرح شرح فراق خود را می گوید

قلم به تصویر عشق کشیده، این چه جفایی است

قصد من از این شرح، هرچه بود هست اما نیست

همه این گفته ها و ناگفته ها شرح ناکجایی است

ترسم ز رسوایی

آزاد شو از دامم

شعر عاشقانه رسوایی

یک عمر نوشتم من وای از غم رسوایی

یک عمر سرودم من داد از دل شیدایی

یک عمر زدم آتش بر این دل تنهامن

تا سوزد و سازد با تنهایی و بی تابی

یک عمر نوشتم یار یک عمر نوشتم تو

یک عمر سرودم من تنها نُت رسوایی

جستجو